Hálfgerðir englar og allur fjandinn

Flestar limrurnar hérna birtust upphaflega í litríku kveri sem kom fyrst út árið 2006 og síðan breytt og endurbætt nokkrum árum seinna. Frá því að kverin voru prentuð hefur slatta af limrum verið smokrað inn á viðeigandi stöðum. Kaflaskiptingin helgast af leik sem ýmist snýr útúr eða snýst á einn eða annan hátt í kringum hinar meintu sjö dauðasyndir. Í „hefðbundinni“ limrugerð þykir góður siður að kynna persónu til sögunnar í fyrstu línu og staðsetja hana um leið og sett er af stað einhver atburðarás. Þeirri reglu er að vissu leyti fylgt í limrunum hérna en þó þannig að oft er persóna nefnd í titlinum og henni skipað í hlutverk þar. Hin leikræna heildarhugsun sem  vakti fyrir skáldinu skilar sér vonandi að einhverju leyti ásamt sprellinu með persónur sem sumar hverjar koma fyrir aftur og aftur. 

 

 1. Hroka- og derringslimrur

Grandalaus morgunhani

Öll þjóðin hún gefur mér gætur.
Mig grunar að ég þyki sætur.
Ég lifna sé við,
allt landið og mið,
um leið og ég dríf mig á fætur.

Baldur magister mælir fyrir um legstein sinn

Ég léti mér líka sem nár
þótt legsteinninn minn yrði blár
og fagnaði hlyti
hann fjölbreytta liti
svo fremi hann endaði grár.

Anna Lísa heldur fyrirlestur í hússtjórnarskólanum

Því litla sem Guð manni gaf
skal gorta sig óhikað af.
Það hljómar sem skrýtið
en hógværð um lítið
er hroki og drýgindaskraf.

Spenna undir niðri í gleðigöngu

Ég pósa sem drottning og dama
í dressi og síst veldur ama
þitt stílfærða spé
að strákur ég sé.
Mér stendur hið innra á sama.

Baldur magister í þröngri lyftunni

Þér gumpur, vér áminnum yður
því ekki telst háttprúður siður
þín loftræstisynd
að leysa hér vind.
Vér líðum það ekki, því miður.

Gósenland Nonna þó

Ég elskunum ekki það lái
þótt einlægt þær vininn minn þrái.
Ef dama við minn
vill daðra um sinn
þá drýpur sko smjörið af strái.

Kalt á toppnum

Ég finn vel að höfuðið hækkar
því hitinn á kollinum lækkar.
Á gránandi hnjúk
er gustur og fjúk
og gróðurlaus blettur sem stækkar.

 Lítilsvirt prentvilla öðlast hlutdeild í eilífðinni

Þótt lesendum geri ég gramt
í geði skal stoltið mér tamt
og víst telst ég skaði
sem villa í blaði
en villa í Mogganum samt.

Hulda mín leysir af sem birgðastjóri hjá Kaupfélagi Patreksfjarðar

Að hagræða hlutum er brýnt;
ég hef á þeim skipulag fínt.
Á lagernum tóma
er lífið til sóma
og leitun að því sem er týnt.

Járngerður matráðskona í eldhúsbílnum kjaftstoppar göngufólkið

Ef sjóða skal sjálfdauðar ær
í sérstakan pott fara þær
sem brytarnir græja
en bomsurnar nægja
ef barasta sjóða skal tær.

Lúlli vinur gerist kóngur um stund

Á loðið og lágvaxið hross
legg ég minn hnakk og verð boss:
Með réttu ég sjálfur
á ríki og álfur
ef ruglar mig smávegis hoss.

Hyggni ráðgjafinn

Hvað ég ætla og vona og vil
ég veit svei mér ekki og skil
enn síður hvað veldur
og set mér því heldur
að segja þeim rugluðu til.

Nonni þó á eintali við Baldur magister

„Svo hissa ég höfðinu sný:
Við heila er kvenþjóðin frí.”
„Sá vandi er slunginn,
þær vantar sko punginn
sem vant er að geyma hann í.”

Baldur magister hlustar eftir samræðum á næsta borði

Um prísundir spekingar spjalla
og spámannlegt finnst mér það varla
en furðulegt hitt
að fangelsi mitt
er frelsið sem umlykur alla.

Nonni þó dæsir yfir velgengni sinni

Við karl þennan lífið nú leikur
en linkuna samtímis eykur
það klappar mér dús
sem kötturinn mús;
ég kvíði og gerist nú smeykur.

Fréttir fram í tímann

Senn virðist öll bjartsýni búin
því brostin er hagvaxtartrúin.
Nú tapa menn bara;
allt traustið að fara
og túristamakríllinn flúinn.

Vitundarnámskeið hjá iðjuþjálfanum Sísí Fors

Oft hentar í næðinu núvitund
og nauðsynleg finnst mörgum sú vitund
en stundum í hópum
má standa með hrópum
í stúkum og iðka þar húh-vitund.

Beggi Stínu fellur á meiraprófinu

Menn vita að flest læt ég flakka.
Mér fjölmargir hugrekkið þakka.
Ég sagt hef við menn
og segi það enn:
Það segir mér enginn að bakka.

 Baldur magister ávarpar Nonna þó

Hvort veit ég að veit ég, það segi
ég vinur minn heiminum eigi.
Ég veit bara það
sem veit ég sko, að
mest vit er í því sem ég þegi.

Hátíðarræða í Perlunni

Menn segja að Ísland sé annes
þó eigum við til dæmis Hannes.
Hann syngur í kór, en
hún Soffía Lóren
– hún sést ekki lengur í Cannes.

 

2. Ágirndar- og græðgislimrur

Bíbí straujar angistina

Alltaf svo kokhraust á útsölur fer ég
þó ergir mörg summan, það sver ég
– en korti ég veifa
það kvíðann vill deyfa:
Ég kaupi og þess vegna er ég.

Engar afsakanir í vanskilum

Það tekst oft með tækni að hanka menn
því tilboðum frábærum jánka menn.
Ég skil þetta vel
sem skuldirnar tel
og skúrkana þekki sem banka menn.

Júlí að norðan í Víðidalnum

Ég skil vel að gleðjist nú gumar
við grillið með sveppi og humar
og kaldranann hér
þeir klæði af sér
því komið er hávaðasumar.

Léttir í leikskólanum

Nú birtist það blessaða vorið,
og burt fer úr nebbanum horið
þá hljóðnar allt pex
en hláturinn vex
og hleypt verður fjöri í sporið.

Lúlli vinur freistar gæfunnar í Smáralind

Þau kort öll á kassanum taka
en klókur ég seðlunum blaka.
Í verslunum má
oft vextina fá
ef vitlaust er gefið til baka.

Bráðlátur vinningshafi

Ég lifi sem höfðingi hátt,
fæ happdrættisvinninginn brátt
en bölva svo einu
með betlið á hreinu:
Að bíð’ ekki fram yfir drátt.

Beggi Stínu fer um Hálfdán í hauströkkrinu

Tvílráð er trú mín á heiðinni
en treysta má sjálfrennireiðinni.
Ég bensínið gef
í botn en ég hef
samt bremsurnar niðri í leiðinni.

Stundakennari í hagfræði ályktar um úthald og aflabrögð

Þeir liðtæku hlutinn sinn hljóta
og hlunninda ágætra njóta.
Við færið er glatt;
hið fornkveðna satt:
Þeir fiska sem róa með kvóta.

Lúlli vinur sér ljósið í kreppunni

Víst kemur, ef nánar menn kanna,
með kreppunni hamingjan sanna.
Það glatast margt drasl
en gjaldþrot og basl
er gósentíð bölsýnismanna.

Beggi Stínu enn og aftur andvaka

Ég veit jú að lífið er lotterí
og lukka mín hreinasta smotterí
því drasl bara vinn ég
en dormandi finn ég
hve draumheimi mínum allt flott er í.

Frændinn að vestan metur tíðarfarið

Um veðrið hér segi ég satt,
það sumpartinn hefur mann glatt.
Mörg lægðin er ágæt
og lífshætta fágæt
þótt lognið sé andskoti hratt.

Lúlli vinur gerist metrósexúal

Karlmannlegt klúður vill há mér
svo krullujárn þarf ég að fá mér.
Ég hressist í vetur
ef hugsa ég betur
um hárin í nösunum á mér.

Lúlli vinur játar áfergju sína

Ég þrái svo mikið og meira
af mörgu og ef til vill fleira
sem lumar þú á
mig langar að fá.
Æ lofðu mér af því að heyra.

Lúlli vinur rifjar upp óþægilegt atvik og andstreymi sem hann mætti á sínum yngri árum í Vesturbænum

Einn tappi á Tómasarhaga
var tregur að láta mig draga
sig þrengingum úr;
var þrútinn og súr …
En það er nú alltönnur saga.

Beggi Stínu finnur sjálfan sig

Mitt líf snýst um leitandi mann
sem loksins þó sjálfan sig fann.
Þann stóra ég hreppti
er sturtu ég sleppti
því strax ég á lyktina rann.

Uppákoma í græna hliðinu

Hér geturðu góssið þitt lagt
og ganga mun hratt get ég sagt
í töskunum leitin
því tollvarðasveitin
í teiti skal strax eftir vakt.

 Beggi Stínu slær af lífgæðakröfunum

Ég sættist við neyslumörk neðri;
mér nægir einn jeppi með leðri.
Og konubíll grár!
Og kannski einn blár
því klæðast skal bíl eftir veðri.

Eftirköst á sólardegi við Þingvallavatn

Ein murta lét blekkjast af beitu
sem bauð ég í vatninu heitu
en greyið var smátt
ég gladdist við fátt
og greindist með áfallastreitu.

Okkar maður útskýrir hvers vegna honum fipast iðulega þótt hann fái tækifærin upp í hendurnar

Oft þegar ég gæsina gríp
af gamni ég í hana klíp
en sorrí og hvumpin
hún sýnir mér gumpinn
og segir loks: Djöfulsins kríp.

 

3. Öfundar- og afbrýðislimrur

Sérstakur áhugamaður rannsakar málin og leysir gátuna

Minn grunur að grannanum beindist.
Margt gruggugt í fari hans leyndist
og sönnun ég fann
því sekur loks hann
um sakleysið algera reyndist.

Passíusálmainngangur

Um svikin, um píslir og pakk,
um Pílatus, Júdas og makk
þú, drottinn, varst hljóður
en djöfulli góður
að deyja samt fyrir mig, takk.

Kantmaður

Ég læt mér um lífsreglur annt
og lifi því mest upp á kant
við nákvæmnisbjálfann
og nördinn, mig sjálfan,
sem normin vill skoða of grannt.

Fréttir úr ónefndu byggðarlagi (þó ekki af Álftanesi)

Einn karl inn í kvenfélag vildi,
það kvinna í stjórn ekki skildi.
Hún fékk hann þó inn
og fann þá um sinn
að fullgildan meðlim hún þyldi.

Samráð á réttardansleiknum

Nú verður sko Leifi einn lítinn að fá.
Við læknum hann alveg af staminu þá
og hiksti á fréttunum
sem heyrð’ann í réttunum:
Á Hallbera gamla á Á á á?

Erfitt nábýli

Þeir kumpánar Einhver og Annar
ná aldrei að þrífast sem grannar
þótt Einhver með leynd
sé Annar í reynd
það einungis ruglinginn sannar.

Félagsmálatröll í enn einu boðinu á Bessó

Það er lyg’ að ég líkist helst peði
og lítið að mér hérna kveði
enn geng ég um samkvæmi
og geispana framkvæmi
af grimmd og með lífið að veði.

Hamingja undir súðinni

Ég dvel oft á drifhvítu lakinu
og dissað get rokið á þakinu
en kemst ljúf og dreymin
í kyrrláta heiminn
ef klóran mín virkar á bakinu.

Játningar í opinskáu viðtali

Ég eyrnastór fyrir því finn
að forvitnir glápa um sinn
og dylgjur ég þekki
en dapur verð ekki
því Doddi er vinurinn minn.

Sumar á landinu bláa

Sjá, lúpínan blánar við brún
því bærilegt samband á hún
við gróðursins höfund
– en grænir af öfund
hér gerast nú dalir og tún.

 Íslensk góðkunningjalimra

Þú færð aldrei sakleysið sannað
þótt sérhvert þitt spor verði kannað
því siðvenjan er
að sekur telst hver
uns samböndin vitna um annað.

Blendin fagnaðarlæti

Þegar ég rímurnar rappaði
með rytmanum salurinn stappaði
og barfólkið kátt
það blístraði hátt
en bara sá einhenti klappaði.

Þúsund mínútur á færibandinu

Mér finnst eins og nú þokist nær
það nú sem að áður var fjær
svo nú fæ ég kannað
eitt nú sem telst annað
en núið sem var hér í gær.

Gamall félagi rifjar upp samböndin

Ég var aldrei valinn í liðið,
það vildi mig enginn á sviðið;
en Kristur var memm
í KFUM –
hann kemur mér innfyrir hliðið.

Einmana sjálfboðaliði hringir óvænt í vinalínuna

Hér stend ég í stanslausu puði.
Ég sting upp í mannkynið snuði.
En vinn allt á laun.
Þið viljið í raun
fátt vita af mér, henni Guði.

Helgir dagar í athafnalífinu

Ef nóttin er nöpur og dimm
þá nagar mig tilveran grimm
en dagarnir líða
án drunga og kvíða
með Dolly frá níu til fimm.

Haust í Þingholtunum

Það komst eitt sinn kenning á sveim
um kyrran og laufgrænan heim.
Af rigningum barið
er reynitréð farið
að ryðga í fræðunum þeim.

 Nonni þó harmar örlög sín

Á landsmóti gobbedí gobb
fékk graddinn mitt uppáhalds djobb;
að stæra sig pínu
af stóðlífi sínu
og stunda svo afkvæmagrobb.

Baldur magister með flokksbræðrum í Höfn

Ef ekki má stíga á strik
er stefnan mest vöflur og hik
sem stunda menn þverir
sú staðreynd mér gerir
á Strikinu erfitt um vik.

 Anna Lísa uppfartar á skáldaþingi í Reykholti

Þótt heyrist í skáldunum skrifandi
og skeiðklukka þeirra sé tifandi
spyr tilvistarefið:
Skal taka sem gefið
að telja þau hvert og eitt lifandi?

Bíbí enn og aftur á bæjarrötlinu

Allt liðið í bænum er bíó
og blús spilar miðsvetrar tríó.
Hér króknar fólk bara,
minn kroppur vill fara
á karnival suður í Ríó.

Lúlli vinur fjalla um stjórnmálaviðhorfið

Hér lofa menn löngum sitt fullveldi
en láta þó stjórnast af sullveldi.
Það afsakar drauma
sem inní þeim krauma:
hin eilífu stórkarla bullveldi.

 Hulda mín raðar upp páskaeggjum

Við erum svo góð í að gleyma,
svo gjörn á að lát’ okkur teyma;
við brosandi hlaupum
í búðir og kaupum
nú brúnegg sem þangað inn streyma.

Limran um Maríurnar

Á Melunum bjuggu tvær Maríur.
Sú máttugri tók stundum aríur
og heimtaði stríð
gegn helvítis lýð
ef hurfu af snúrunum naríur.

 

4. Reiði- og ólundarlimrur

Einelti af verstu sort

Ég margsagði: Þekki ég þig?
við þrjótinn sem reið mér á slig.
Ég spenntist af stressi
er spjátrungur þessi
úr speglinum glápti á mig.

Spakur að vanda gefur Baldur magister ráð í fjármálakrísu

Ef miðlarar markaðsins falla
á miðla í staðinn skal kalla;
margt falið þeir sjá
og fólk þarf að ná
í framliðnu bankana alla.

Sjálfstætt starfandi álitsgjafi í vettvangsferð

Af vonbrigðum víbrar allt hverfið
því verðbólgan reynist svo erfið.
En langi nú fólk
í lítra af mjólk
það lofsyngur raðgreiðslukerfið.

Septembermorgunn á Skólavörðuholtinu

Það blæs nú af ruddaskap rokið
svo reyndar er mér öllum lokið;
hér skelf ég sem strá
og skiljanlegt þá
að skuli í mig geta fokið.

Skapstilling í Keiluhöllinni

Þegar ég kúlunni kasta
að keilunum engan ég lasta
þótt straumar frá þér
– stjaki við mér.
Þar standa þær. Punktur og basta.

Anna Lísa á vísindavefnum

Ég spurt margan spekinginn hef
úr spjörunum: Til hvers er nef?
Þeir hrylla sig bara
og hnerrandi svara:
Svo hægt sé að vera með kvef.

Nonni þó trúr yfir litlu

Ég þyki víst nettur að neðan
og nánast því aldrei hef séð ‘ann.
Ein frauka var hér
að fikta í mér
og flísatöng hafð’ún á meðan.

Óvæntur gestur úr fortíðinni

Það gleymdist í fataskáp frakki
sem fékkstu í jólagjöf krakki.
En kvöld eitt í haust
þú kjaftshöggið hlaust:
Hann kom út úr skápnum sem jakki.

Pottþéttur pragmatisti

Það sat maður í mannætupotti
og mælti um leið og hann glotti:
Víst sýður í mér
en sannleikur er
að sokkunum veitt’ ekk’ af þvotti.

Anna Lísa hittir samferðafólkið á opnum borgarafundi óvirkra í Ölkjallaranum

Það örlar á fússi í fasinu.
Um fjandann er losnað í masinu.
Já, tíðin er breytt,
fólk töluvert heitt
og tekið að hvessa í glasinu.

Hulda mín hittir gamla minningabókavinkonu á tjalstæðinu í Skaftafelli

Ég hef alltaf lifað í lukku
samt lít ég nú einstaka hrukku
sem ekki var kunn
við augu og munn
og enda í förðunarkrukku!

 Sjálfstætt starfandi útskýrir heimpólitíkina

Við umberum fáráðlingsfíra
samt finnst manni erfitt að skýra
hví orðin er rútína
að einrækta pútína
sem einmenningsheimsveldum stýra.

 

5. Leti- og dugleysislimrur

Iðjuþjálfinn Sísí Fors í svefnrofunum

Í bæli er bannað að slóra,
enn bíður mín hlutverkið stóra,
öll vinnan í dag
og vaninn, mitt fag,
og verkefnið mikla að tóra.

Skammdegismorgunn í Leifsstöð

Ef birtist með vetrinum vandinn,
mun viturlegt ráð, segir landinn,
að stelast á brott
í strandlífið gott
og stinga þar hausnum í sandinn.

Frjálslegur andi á ritstjórninni

Ég sannleikann set niðrá blað
ef samviskan býður mér það;
hún kvelur og meiðir
en kaupið mér greiðir
sem kemur í óvissu stað.

Bíbí ákveður að drífa sig á fætur

Ég varla fæ breytt mínum vana nú.
Útí vitleysu nýja ég ana nú
því aldrei skal hikað
við óráð né hvikað.
Ég er bara svona og hananú!

Hulda mín á góðum degi í Hólminum

Það ágerist einkennaleysið;
ófötluð geng ég um pleisið.
Allt virkar svo flott
og veðrið er gott
en volæðið hreint ekki beysið.

Guðmundur eilífðarstúdent ver doktorsritgerð sína á Næsta bar

Við fræðimenn reynda ég ræði
um rannsóknir mínar í næði;
þó kvelst ég og brenn
því kaos mun enn
mín kenning og aðferðafræði.

Lúlli vinur eftir þriðja bjór í óvissuferðinni

Það svíður að mig enginn meti
þótt maður sé frískur og geti,
ef djobbi ég tek,
sýnt dæmalaust þrek
og dugnað við framkvæmd á leti.

Iðrandi vinnuþjarkur

Á vinnu- og verkefnafundum
mín vitund og ég sosum undum.
Nú jarm þess er trist
sem jafnvel gat misst
af jarðarför sinni á stundum.

Gamall trabbi lítur yfir farinn veg á 17. júní

Menn álíta andvörp mín hátíð
því afrekin segja þeir fátíð.
Það álit er hart.
Ég afreka margt
en einkum og langmest í þátíð.

Nonni þó grípur mækinn og fjallar um stöðu sína í samfélaginu

Ég sannlega sagt get hvað blús er
því sérhæfing mín er sko lúser;
þótt vinning ég fái
og velmegun sjái
til volæðis ávallt ég fús er.

 Anna Lísa hitar upp fyrir hugvísindaþingið

Ef kemst ég á kraftbendilssýningu
ég kætist við sérfræðirýningu
en pæli þó mest
ef passlega sést
í prófessorsermi og líningu.

 Bíbí speglar sig í búðarglugganum

Ef hjálpast að þroski og þrjóska
fæst þónokkur uppfylling óska
að fimmtíu plús
sé fullkominn blús
það fatta ég ekki sem ljóska.

Kunnuglegt andlit í anddyri gamla Íslandsbankahússins við Lækjartorg

Með grímunni gengst ég við nafni
þótt gjaldkerinn fýldur mér hafni.
En sólin mín rís
til sigranna vís.
Ég syndirnar hef fyrir stafni.

Spássíulimra

Það löngum gaf lífinu meiningu
að leggjast í orðræðugreiningu
og skapa sér heim
úr skoðunum þeim
sem skiljast og mynda loks einingu.

María Júlía býr sig undir það að ævisagnaritarinn Guðjón Friðriksson sýni henni óvænt áhuga í borgargönguferð en minnist þess um leið að Jean-Paul Sartre tók aldrei eftir Kristjáni Albertssyni á Café de Flore – svo vitað sé.

Á langri og litríkri ævi
ég leitaði án þess ég svæfi
í fjölmarga kró
en fékk hvergi ró
né fann ég mér eðli við hæfi.

 Beggi Stínu allur af vilja gerður

Ég reynt hef margt tækið og tólið
og talsvert ég sótti hólið
hjá fólki í denn
en fæ ekkert enn
þótt finni ég margoft upp hjólið.

 

Farandbiskupinn Helgi helgi hugleiðir sköpunarsögu norrænna manna 

Hann Benson frá Berkley í USA
af bókum fór eitthvað að hnusa
en vakti svo máls:
Ef viljinn er frjáls
þá var engin Auðhumlu-kusa.

Lúlli vinur rifjar upp feril sinn sem hlaupakappi

Frækilegt afrek var árangur minn.
Mér annálar hömpuðu talsvert um sinn.
Það mátti sem dæmi
engu mun’ að ég kæmi
í markið á undan þeim síðasta inn.

 

6. Munúðar- og lostalimrur

Anna Lísa fílósóferar á snyrtivörukynningu í Debenhams

Ef velja skal varalit gilda
varfærnir litir sem milda
og róandi telst
sá rauðasti helst
því rautt merkir stöðvunarskylda.

Tröllasaga að austan

Í fangið á ferlegri skessu
reið fjallkóngur vor eftir messu.
Hún blessaði það
en bóndi, hann kvað:
Ég botna nú ekkert í þessu.

Lúlli vinur útnefnir besta hjálpartæki ástarlífsins

Með ástarlífs tækjum og tólum
má tryggja sér viðreisn í bólum:
Oft virkar það eitt
ef vinan kveðst þreytt
að vera þá allur á hjólum.

Beggi Stínu leystur úr álögum

Ég fæ það í froskmannabúningi
hjá frúnni og uni þeim snúningi
því konan er þrá
vill krónprinsi ná
með kjassi og örvandi núningi.

Óvæntur sjortari á Suðurnesjum

Hann stamaði: Viltu einn stuttan?
Hún stundi þá: Komdu með guttann.
Og másaði fyrst
en mælti svo byrst:
Ég meint’ ekki litlasta puttann.

Veðurspá í Grafarvoginum

Nú líður mér þannig í lendinni
að lægð hygg ég vera í grenndinni,
sagði konan á túr
en karlinn varð súr
og kippt’ undan pilsinu hendinni.

María Júlía andvaka og ástarþurfi á hótel Norðurljósum

Hjá þér get ég dundað á dýnum
í draumheimi mjúkum og fínum
og gæfi mig skjótt
að gleði í nótt
ef gleymdi ég hrotunum þínum.

Draumkonan ávarpar Nonna þó

Ef lobban er lufin og beik
en laturinn giðar um neik
við gelúðugt spæði
hjá glúbíða tæði
fær gotíran belandi speik.

Kosmískar sveiflur

Öll sólkerfin glitra og glansa
því gleðin vill hreint ekki stansa;
í taktinum sæl
sinn tangó með stæl
þau Tunga og Snípur nú dansa.

Unga stúlkan og eldhúsverkin

Ef biðlarnir bónorðum flíka
er best fyrir meyna sem slíka
að gæinn sé vitrari
en G-blettatitrari
þá græjar hann uppvaskið líka.

Eilítið um smáfugla og páfugla

Ef smá fugl hér smælandi sá fugl
um smáfugl oft hugsaði þá fugl
Eitt er að þrá fugl
annað hvað má fugl.
Hvað á fugl að gera sem páfugl?

 Tjúlla bæbæ missir sig á fundi hjá ferðafélaginu

Er ofan af klettum ég kíki
á kraftinn í fossanna ríki
fær lotningin mál
í lítilli sál
með lýriska vatnsorkusýki.

Gamall húsgangur

Einn piltur var talsverður Tarsan.
Í trjánum fór stúlka að kjass’ann.
Svo vildu þau fleira.
Samt varð ekkert meira.
Það vantaði náttúrupassann.

Bíbí meldar sig í líkamsrækt fyrir húmanista

Í heilsurækt hentar mér flest
en heimilisleikfimin best.
Ef mjaðmir skal liðka
ég mannkærleik iðka
og máttvana ligg fyrir rest.

Nonni þó á tröppum fullorðinsbúðar

Á mig ekki bætir að benda.
Í búllunni hillur á enda
var klámefni falt.
Ég keypti það allt
af kurteisi til þess að henda.

Nonni þó minnir á eðlislæga fórnfýsi sína og vanmetna hjálpsemina

Sem talsmaður tillans á mér
ég tíðum á barina fer.
Í sjálfboðavinnu
vil sjarmera kvinnu
en sjaldan í fokki ég er.

Baldur magister hugleiðir á dansbúllu

Ég flekklaus að dömunni dáist –
en drottinn minn, ætli það það sjáist
að neðan á mér
einn náungi er
sem núna af erfðasynd þjáist?

 Skáld rifjar upp útistöðu sína í tunglsljósinu

Mér stóð er ég stóð útvið skóg.
Þar streymdi af álfunum nóg.
Svo heltók mig lotningin
er heilsaði drottningin
sem hló og bauð glimrandi sjó.

Farandbiskupinn Helgi helgi segir sögu af páfa

Það var páfi í rysjóttu Róma
sem reiðhestinn sinn vildi góma
og fékk tak á makka,
en fæddi þá krakka
og fargaði ungmeyjarblóma.

 

7. Óhófs- og bílífislimrur

Geirþrúður rifjar upp helgarferð í Eden

Ég kallaði rósina rós
og rósunum á hana jós
því rósu skal kjósa
og rósinni hrósa
uns rósirnar koma í ljós.

Basic work-out undir morgunleikfimi útvarpsins

Það lúkka best kallar og kellingar
sem kyrr æfa liggjandi stellingar
því minna ber á
að mikli sig þá
við miðbikið óþarfa fellingar.

Nonni þó mætir á Voginn

Til ógagns var ofneyslan svert
því öllum má vera það bert
að hún ein er líknin
ef hófsemd er fíknin
og hófsemisfíkill þú ert.

Borðbæn í föstulok

Ég finn það á lokkandi lyktinni
að leggja má blessaðri vigtinni.
Við hátíðlegt smjatt
skal haft fyrir satt
að hamingjan mælist í þykktinni.

Jóna í heimsókn og Anna Lísa opnar sig

Ég heyrði að bragðið var blátt
ég beit sko í sjóðandi hrátt
og lina ég sá
jú lyktina þá
af lagi úr hvorugri átt.

Bíbí kemur til dyranna eins og hún er klædd

Í hverskonar föt á að fara?
Oft finnst mér því erfitt að svara.
Í kvöld á samt við
hið klassíska snið;
ég klæðist því loftinu bara.

Anna Lísa fer yfir strauma og stefnur í beinni

Það toppar fátt doppóttan topp
sem toppar einn gloppóttan kropp.
Að hoppa í slopp
og hoppedí skopp
er hoppandi poppara flopp.

Vandræði í könnunarleiðangri

Jú, flest virðist Kringlunni flott í
og framboðið verslunum gott í
en blankheit mig hrjá
ég biðja þig má –
að bíma mig upp, kæri Scotty.

Baldur magister gefur út yfirlýsingu vegna fjárhagsstöðu sinnar

Mér leiðist hún, lausafjárkrísan.
Ég lystauka hvergi á vísan
því kampavínsfrír
og kavíarsrýr
er kosturinn: þverskorna ýsan.

Anna Lísa biður menn að fara varlega með orð

Þótt varúð sé viðhöfð í slúðrinu
þá valda samt orð mörgu klúðrinu:
Þær gellur má jarða
sem gráta með farða;
það getur sko vöknað í púðrinu.

Bíbí með útskýringar daginn eftir afmælisfund í saumaklúbbnum

Ég gærdagsins lexíu læri
og léttvínið alls ekki mæri.
Ég talaði hátt
og tafsaði brátt
þótt töluvert edrú ég væri.

Hulda mín í kraftgöngu á Egilsstöðum

Ég geng allan guðslangan daginn
af geðveikum krafti um bæinn
svo brosi ég móð
ef brennslan var góð
og brjóstin ná framar en maginn.

Óvæntur koss og eftirleikur

Í dinnernum Kata mig kyssti.
Mér krossbrá og andlitið missti
ég niður á gólf
en náði um tólf
að nudda því á mig og gisti.

Dúddi tamingarmaður heldur námskeið hjá handprjónasambandinu

Með lagninni legg ég á Skjóna
en læt hann svo fara að prjóna.
Í krúttlega sokka
fer kannski ein dokka
ef klárinn vill gera því skóna.

Hulda mín rápar um borgina á menningarnótt

Á öllum sést bjartsýnisbragur
því batnandi telst okkar hagur;
hvert meterslangt hlaup
fær maraþonsraup
og menningarnóttin er dagur.

 Bíbí greinir frá sumleyfinu

Á sælureit suður í Toscana
fólk situr og hlustar á froskana
í mýrum þar hjá
er mikið um þá
en minna um ýsur og þorskana.

Gömul fréttalimra frá liðinni öld

Frú Marcos í Manilla bjó
og mátaði sexþúsund skó.
Á fésið kom gretta
hún fann enga rétta
þeir fengur hjá Axeli Ó.

Anton sjálfur biður um orðið

Ég tel á því talsverðar líkur
að tali ég sjálfur sem slíkur
sé persónan fín
en prókúran grín.
Ég passa því. Tilvitnun lýkur.